Sagopa Kajmer - 366.Gün / Sözleri

Kurulu bir makineyim, ya arza yaparsam
İstemediğim halde ya devrelerimi yakarsam
Dik durmam gerek ya yere yıkılırsam
Ya bir çuval inciri mahveden ben olursam
Bir daha düşünecek olsam aynı yanlışı iki kere yapar mıydım? Sanmam.
Eyvahlar olsun bir daha kanmam
Ne de zor oluyor aradıklarımı bulmam
Sorduğum soruların yanıtını almam
Cevap belliyse sorusunu sormam
Dişlerim sivri ama korkma ısırmam
Bana bit lan artık derler azalmam
Sohbeti ne de düzetek, haz almam
Çoğundan hoşlandığımı pek sanmam
İstediğim anda istediğim yerde olsam
Süpermen gibi istediğim yere uçup konsam

İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok
İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok
Ne de zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.
Pekte zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.

Ne de zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.
Pekte zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.

366. gün yüzüm yine bana dönük
Meskenim değişiyor, maskenin ardı görüldüğü zaman
Kırılıyor kaburgam.
Panda gibi soyu tükeniyor güvenimin
Ormandaki ağaç kadar yalnızlık yakından
Hey, bana güneş olur musun istesem
Çevremi saran karanlık şu perdeden
Ben göremesem de uzakları şimdiden
Bana her şey çok uzak be kendiliğinden beri kendimi bildiğimden
Emin değilim bilmek istediğimden
Defalarca yıpranırsın bildiğinden
İnkar etme kabullen peşindesin
Bildiğinde, bildiğine pişman olacağını bilmene rağmen neden?
Bir tek aklın kaldı, onu da senden aşıramazlar
Ara ve bul çok uzun saklanamazlar
Ne o?
Olacakları biliyorken, çok fazla şaşıramazlar
Tazı durdu artık koşturamazlar.


İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok
İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok
Ne de zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.
Pekte zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.

Ne de zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.
Pekte zor oluyor aradıklarını bulman
Zar zor, zar zor.